1963-64 Öğrenim yılındaki defterim.

Yorumsuz aktarmak en iyisi belki de.

Size keşifler ve yorumlar yapma olanağı tanımak için.

Eğitim tarihimizin yazılmasına ufacık bi’ katkı sayılabilirse sevinirim.

Herkesin defteri böyle miydi? Bilmem.

Haritalar ile biyolojik çizimler konusunda zorunluluk yoktu, sanırım.

Öğrenme coşkusu ile oluşan bir defter belki de.

Sondaki eki hazırlarken güncel olayları izleyip seçme eğilimimin o zaman da olduğunu görüyorum.

Öğretmenim İrfan Taftalı beni 20 yaşımda gördüğünde “Yazmayı sürdürüyor musun?” dedi.

İlkokulda yazdığım şiir ve öykülerin olduğu defter babamın daire ile yandı.

1964 yazında anneme daktilo ile yazdığım mektuptaki şiirler ile bir öyüden alıntı var, belgeliğimde. 1961’de yazdığım kısa, yoğun bir diyaloğun yanı sıra.

İlkokul 1. sınıf defterlerim de duruyor.

1959 Güzünde yaptığım kitaplık resmini eklesek mi? Çocukluğuma tanık olan kitaplık yazı odamda, nicedir.

Kitap sevgimi öncelikle anneciğim Güngör Tanyeri’ye borçluyum.

Bana emek verip de biyolojik ömrü biten herkesi şükran, sevgi, özlem ve saygıyla anarım. Yaşayanlara uzun ömür diler, kucaklarım. İyi anılacağımızı ummak. En büyük ödüllerden biri belki de. Sevilip sayıldığını bilmeye ek olarak.

Yazardan Direkt’in kurucu yöneticileri dostlarım Sedef Kutlubay ile Gürhan Demirkan’a sımsıcak bir ‘sağ olun’ 🙂